Kable USB skutecznie zastępują kilka poprzednich wersji, takich jak porty szeregowe i równoległe, jak również oddzielne prostowniki prądu do urządzeń przenośnych. Dodatkowe koncentratory zawarte w kablu USB mogą występować w poziomach, pozwalając na rozgałęzienia w strukturze z maksymalnie pięcioma poziomami dokładności. Host USB może realizować wiele kontrolerów hosta i każdy kontroler hosta może zapewnić jeden lub więcej portów USB. Urządzenia USB są połączone szeregowo poprzez węzły.

Fizyczne urządzenia USB mogą składać się z kilku urządzeń logicznych cząstkowych, które są określane jako funkcje urządzenia. Jedno urządzenie może zapewnić kilka funkcji, na przykład kamery (funkcja urządzenia wideo) z wbudowanym mikrofonem (funkcja audio). Tego rodzaju urządzenie nazywane jest urządzeniem kompozytowym. Alternatywą dla tego urządzenia jest związek, w którym każde urządzenie logiczne jest przyporządkowane charakterystycznemu adresowi przez gospodarza i przez wszystkie urządzenia logiczne są połączone z wbudowanym węzłem, do których podłączony jest fizycznie przewód USB.

Pojedynczy kabel USB najczęściej składa się z 4 przewodów. Pierwsze dwa związane są z energią elektryczną przepływającą przez kabel i są to kable: napięciowy oraz służący uziemieniu. Dwa kolejne przewody związane są bezpośrednio z funkcją kabla micro USB. Jeden z nich służy do przesyłu danych, drugi do ich odbioru.

Złącza USB występują w trzech rodzajach, które są oznaczone literami A, B i C. Podział ten dotyczy kształtu wtyczki. USB A jest najpopularniejszą końcówką – można ją podłączyć do komputerów i ładowarek telefonicznych. Port typu A jest w kształcie prostokąta, natomiast port typu B przypomina kwadrat. Najczęściej z tego typu wejściem spotkać się możesz przy drukarkach czy skanerach. Typ B dostępny jest również w wersjach mini i micro USB, które pomyślane zostały ze względu na potrzeby urządzeń mobilnych. Trzeci wariant to USB typ C, który docelowo ma zastąpić wszystkie inne rodzaje wtyczek.